पर्वको रौनक र परिवारको पीडा: बन्धक विपिन जोशी र उनकी बहिनीको संघर्ष कथा

काठमाडौँ। जीवनका केही क्षणहरू यति अद्भुत र प्रेरणादायी हुन्छन् कि तीज, दशै, तिहार जस्ता पर्वको रमाइलोले घर–घर उज्यालो बनाउँछ। दिदीबहिनी र दाजुभाइबीचको न्यानो आत्मीयता यिनै पर्वहरूको माध्यमबाट अझ प्रगाढ बन्छ। तर कहिलेकाहीँ भाग्यले यस्तो मोड ल्याउँछ कि प्रेम र आत्मीयताको अर्थ पीडामा परिणत हुन्छ। कञ्चनपुरका विद्यार्थी विपिन जोशी र उनका परिवार यही वास्तविकता भोगिरहेका छन्।

दिदीबहिनी र दाजुभाइको सम्बन्ध
विपिन जोशी एक मेधावी र उत्साही विद्यार्थी हुन्। सानै उमेरदेखि पढाइ र सामाजिक गतिविधिमा सक्रिय, उनी आफ्नो भविष्य निर्माणका लागि इजरायल गए। विपिनको जीवनमा दिदी पुष्पा जोशी सधैं मार्गदर्शक र सहयोगी बनेकी छिन्। पारिवारिक पर्व, तीज र जनैपूर्णिमामा दाजुभाइ–बहिनीको सम्बन्ध अझ बलियो हुन्छ। विपिनको अपहरणले मात्र होइन, परिवारको भावना र पर्वको रमाइलोमा समेत पीडा थपेको छ।

हमासको अपहरण र परिवारको पीडा
२०८० असोज २० गते विपिन ‘सिक्दै कमाउँदै’ कार्यक्रममा सहभागी भएर इजरायल पुगे। त्यसयता उनी हमासद्वारा बन्धक बनाइएका छन्। यो खबरले नेपाली समाज र उनका परिवारलाई गहिरो दुःखमा पारेको छ। दिदी पुष्पा र आमा पदमा जोशीले आफ्नो प्रियजनको सुरक्षाका लागि सबै उपाय अपनाइरहेका छन्।

इजरायल भ्रमण र भेटवार्ता
विपिनको रिहाइका लागि उनका आमा र बहिनी इजरायल पुगेका छन्। उनीहरूको भ्रमणमा नेपाली राजदूत धनप्रसाद पण्डित पनि सहभागी छन्। परिवारले इजरायलमा गएपछि पहिलो भेट राष्ट्रपति इसाक हर्जोगसँग गरेका थिए। आमा पदमा जोशीले भावनात्मक अपील गर्दै बताए कि विपिन निर्दोष विद्यार्थी हुन् र बन्धक अवस्थामा छन्।

राष्ट्रपति हर्जोगले भने, “विपिन हाम्रो नागरिक जस्तै महत्वपूर्ण छन्। उनको सुरक्षित र शीघ्र रिहाइका लागि सरकार निरन्तर प्रयास गरिरहेको छ।” भेटले परिवारलाई आशा र विश्वासको क्षण दिएको छ।

संसद्का अध्यक्ष र उच्च अधिकारीसँग भेट
परिवारले संसद्का अध्यक्ष अमिर ओहानासँग पनि भेटेर विपिनको स्थिति स्पष्ट पार्ने र रिहाइमा सहयोग माग्ने प्रयास गरे। अन्य उच्च अधिकारीहरूले संवेदनशीलता देखाएका छन् र रिहाइ प्रक्रियामा सक्रिय सहयोगको आश्वासन दिएका छन्।

आलुमिम किबुज भ्रमण
परिवारले घटनास्थल आलुमिम किबुज भ्रमण गरी विपिन अपहरणमा परेको स्थान र परिस्थितिको प्रत्यक्ष जानकारी लिएका छन्। यहाँ १० नेपालीको ज्यान गएको दुखद घटना पनि छ। परिवारले यस्तो प्रत्यक्ष अनुभवबाट विपिनको सुरक्षामा प्रभावकारी पहल गर्न थप प्रेरणा पाएका छन्।

पर्व र आत्मीयता: आशा र पीडाको मिश्रण
तीज, जनैपूर्णिमा, राखी, दशै र तिहारले परिवारको आत्मीयता उजागर गर्छ। दाजुभाइ–बहिनीको सम्बन्ध, आमा–बाबुको माया र पर्वको रौनकले जीवनलाई उज्यालो बनाउँछ। तर विपिनको अवस्थाले परिवार र समाजमा भावनात्मक तनाव पनि ल्याएको छ।

मानविय पहल र अन्तर्राष्ट्रिय समर्थन
परिवारको दृढता, इजरायली उच्च अधिकारीको सहयोग, र नेपाली समाजको निरन्तर ध्यानले विपिनको रिहाइको प्रक्रिया अघि बढाएको छ। शहर–गाउँमा पर्वको रमाइलो र घर–परिवारको आत्मीयता विपिनको सुरक्षामा केन्द्रित प्रयाससँग मिश्रित छ।

अन्तिम सन्देश
विपिन जोशीको कथा केवल अपहरण र रिहाइको कथा होइन। यो पर्व, पारिवारिक माया, आत्मीयता, र कठिन परिस्थितिमा साहसको कथा हो। दाजुभाइ–बहिनीको सम्बन्ध, आमा–बाबुको माया र समाजको समर्थनले जीवनका चुनौतीमा आशा र शक्ति प्रदान गर्छ।